Γιώργος Καραμπελιάς μέρος 9ο: Οι αρνητές του Κρυφού Σχολειού και ο εξωραϊσμός της Τουρκοκρατίας
Newshub: Είναι γνωστές οι δυσκολίες που συναντούσαν οι Έλληνες για να δημιουργήσουν και να στερεώσουν τα σχολεία τους κάτω από το άγρυπνο βλέμμα των Οθωμανών. Γι’ αυτό και η εκπαίδευση των Ελλήνων αποτελούσε ένα διαρκές άθλημα. Εξ ου και η σύνδεσή της, συμβολικά, με το «κρυφό σχολειό».
Βέβαια, στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, λειτουργούσαν σχολεία και με αυτή την έννοια δεν υπήρχε, για ολόκληρη την ιστορική περίοδο και όλες τις περιοχές, κάποια γενικευμένη και μόνιμη «απαγόρευση». Ταυτόχρονα, όμως, οι Τούρκοι κατεδίωκαν, για πολλές δεκαετίες μετά την Άλωση, την εκπαίδευση των Ελλήνων, έκλειναν σχολεία, απαγόρευαν ακόμα και τη χρήση της ελληνικής γλώσσας και δεν επέτρεπαν επί αιώνες την ίδρυση σχολείων στη Μ. Ασία. Άλλωστε, τον μεγάλο ιδρυτή σχολείων, τον Κοσμά Αιτωλό, εν τέλει τον απαγχόνισαν.
Κατά συνέπεια, η αναφορά στο «κρυφό σχολειό» ενέχει τη μορφή συμβόλου για τις διώξεις που αντιμετώπιζε η παιδεία στην τουρκοκρατούμενη Ελλάδα. Άλλωστε, αυτό θέλουν εν τέλει να αμφισβητήσουν οι αποδομητές, ιστορικοί και μη, αρνούμενοι την ύπαρξη του κρυφού σχολειού: τον καταπιεστικό και «φωτοσβεστικό» χαρακτήρα της οθωμανικής εξουσίας.
Από τον Κωνσταντίνο Κούμα στον Αδαμάντιο Κοραή
Οι Οθωμανοί με δυσκολία έδιναν άδειες για την ίδρυση σχολείων, ακόμα και κατά τον 18ο αι. –σχεδόν πάντοτε κατόπιν δωροδοκίας–, ή τα έκλειναν σε πολλές περιοχές, όπως συνέβη μετά τα Ορλωφικά, το 1770.
Διαθέτουμε μάλιστα τη σχετική μαρτυρία του Κούμα. Ο Κωνσταντίνος Κούμας, γεννημένος στη Λάρισα το 1777, κοραϊστής, εχθρικά διακείμενος προς τη Φιλική Εταιρεία, αναφέρει πως έγινε «δεκαετὴς χωρὶς νὰ ἴδῃ οὔτε ἐκκλησίαν (διότι τὴν εἶχαν κρημνίσει οἱ Τοῦρκοι ), οὔτε κοινὸν σχολεῖον, διότι ἐφυλάττετο ἔγκλειστος, διὰ τὸν φόβον τῶν Γιανιτσάρων», ως συνέπεια του κλίματος των διώξεων που επικρατούσε μετά τα Ορλωφικά: «Ἕνα μόνον ναὸν εἶχαν, τιμώμενον εἰς ὄνομα τοῦ ἁγίου Ἀχιλλίου, καὶ τοῦτον τὸν ἐκρήμνισαν. Μετὰ παρέλευσιν εἰκοσιτεσσάρων ἐτῶν, [ ] ἀνεκτίσθη ὁ ναὸς οὗτος … διὰ φροντίδος τοῦ ἀξιεπαίνου μητροπολίτου Λαρίσσης Διονυσίου Καλλιάρχου κατὰ τὸ 1794 ἔτος, ὁπότε ὁ καλὸς οὗτος ποιμὴν ἀνήγειρε καὶ τὸ παλαιὸν Ἑλληνικὸν σχολεῖον»[1].
Εάν αυτά συνέβαιναν κατά την περίοδο της «άνθησης» του διαφωτισμού, σε μία μεγάλη πόλη όπως η Λάρισα, τι άραγε συνέβαινε στη Βόρειο Ήπειρο, στη Μικρά Ασία ή στην… Αίγυπτο; Διαβάζουμε, τη μαρτυρία ενός από τους σημαντικότερους πνευματικούς ηγέτες του γένους, του Μελέτιου Πηγά.
Ο Πηγάς (1549-1601), πατριάρχης Αλεξανδρείας, σε επιστολή του, το 1598, αναφέρεται στην καταδίωξη και την απαγόρευση («υπερορία») της ελληνικής γλώσσας, και την πυρπόληση των ελληνικών βιβλίων κατά τη διάρκεια της πατριαρχίας του προκατόχου του: «τὰς μὲν βίβλους τῆς καθ’ ἡμᾶς καὶ τῆς ἑλληνικῆς σοφίας κατακαῆναι προστάξασα, και ὑπερορίσασα τὴν ἐράσμιον φωνὴν τὴν ἑλληνικήν». Όταν η Αίγυπτος, το 1517, κατελήφθη από τον Γιαβούζ (σκληρό), Σελίμ Α΄ (1512-1520), «τριάκοντα χιλιάδες γλωσσῶν ἐν τῇ Αἰγύπτῳ ἀπετμήθησαν ἡμέρᾳ μιᾷ, διὰ τὸ μόνον ἑλληνιστὶ λαλῆσαι»[2].
Παρότι πολλοί αποσιωπούν το γεγονός των τριάντα χιλιάδων κομμένων γλωσσών, αυτό συνάδει με τη σκληρότητα που επεδείκνυαν οι Τούρκοι κατά τον 16ο αι. στις κατακτηθείσες «δια του ξίφους» περιοχές. Ο σερ Έντμουντ Πηρς, αναφερόμενος στην απαγόρευση της χρήσης της ελληνικής γλώσσας στα δικαστήρια των Ιωαννίνων, το… 1890, σημειώνει:
«Εντούτοις ένας τέτοιος περιορισμός βρισκόταν μάλλον σε συμφωνία με την τουρκική παράδοση. Πολλές διαταγές είχαν εκδοθεί σε προγενέστερες εποχές, ιδιαίτερα στην Αρμενία, που απαγόρευαν τη χρήση της μητρικής γλώσσας επί ποινή αποκοπής της γλώσσας του παραβάτη»[3].
Προπαντός στις περιοχές που οι Οθωμανοί θεωρούσαν είτε ότι ανήκαν στον «σκληρό πυρήνα» της επικράτειάς τους, όπως στη Μ. Ασία, είτε σε εκείνες όπου ήθελαν να δημιουργήσουν μουσουλμανικά ερείσματα στον πληθυσμό, όπως στον Πόντο, τη Βόρειο Ήπειρο, την Αλβανία, τη Βοσνία κ.λπ., εκεί οι εξισλαμισμοί προσελάμβαναν βίαιο χαρακτήρα – εξ ου και η διατήρηση επί αιώνες κρυπτοχριστιανών. Σύμφωνα δε με τον Σπύρο Βρυώνη, στη Μ. Ασία, οι Τούρκοι εμπόδιζαν τη λειτουργία σχολείων αλλά και εκκλησιών, επιδιώκοντας τον εξισλαμισμό της περιοχής
Αποποίηση ευθυνών: Σας ενημερώνουμε ότι αυτό το κανάλι μεταφέρει από Ελληνικά και Ξένα κανάλια ειδήσεις ή/και εκπομπές με θέματα και θεματολογία με την οποία δεν συμφωνούμε ή διαφωνούμε απαραίτητα. Όλα τα πνευματικά δικαιώματα και η διαχείρισή τους ανήκουν στο εκάστοτε κανάλι η ανεξάρτητο παραγωγό. Ο δικός μας ο σκοπός, ως εκ τούτου είναι ΜΟΝΟ ενημερωτικός και ο ρόλος μας ουδέτερος σε ιδέες ή/και συμπεριφορές.
Το κανάλι μας δεν συμφωνεί απαραίτητα με τις απόψεις που προβάλλονται στα βίντεο.
